Naam
Carolina Wolff-Serphos
Verloving in Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant, 10 sept. 1919 (Bron: Delpher).
Overlijdensbericht moeder in NIW 19 aug. 1932 (Bron: Delpher).
Putstraat 50 in 2015 (bron: Google Streetview).
Geboren
24 oktober 1888 te Enschede
Gedeporteerd
16 november 1943 opgepakt uit onderduik; vanuit Westerbork op 25 januari 1944 gedeporteerd naar Auschwitz
Vermoord
28 januari 1944 te Auschwitz
Adres
Putstraat 50, Sittard
Familie
dochter van wijlen Abraham Serphos en Gerritdina van Engel; zus van Nathan en Heintje Serphos; echtgenote van Max Wolff; moeder van Dini Wolff
Achtergrond
Carolina (Line) was het jongste kind in een klein gezin. Haar vader was slager van beroep. Haar broer Nathan werd ook slager en trouwde met Rebecca van Leer. Haar zus Heintje bleef ongehuwd. Evenals in de katholieke traditie waren alle drie kinderen naar een grootouder vernoemd; Carolina naar haar vaders moeder.
In september 1919 verloofde Line zich met de Sittardse veekoopman Max Wolff en In maart 1920 trouwden ze, waarna Line naar Sittard verhuisde. De jongste zus van Max was inmiddels gehuwd en weggetrokken, en zijn ongehuwde oom was naar Arnhem verhuisd. Ze leefden waarschijnlijk samen met de vader van Max, tot deze in mei 1922 overleed. In februari 1923 werd dochter Dini geboren (vernoemd naar grootmoeder Gerritdina).
De vader van Line overleed in 1924 en haar moeder in 1932. In april 1936 vertrok dochter Dini naar Enschede, waar ze woonde bij Nathan en Rebecca en Heintje Serphos. Dini leerde voor tandartsassistente en onderwijzeres. Nathan Serphos overleed in februari 1941. Zijn huwelijk met Rebecca was kinderloos gebleven.
Tenminste vanaf juni 1935 hadden Max en Line dienstbodes inwonen. De meisjes waren katholiek en bleven een half jaar tot 2½ jaar bij het gezin. Eind 1941 werd dit door het Duitse regime verboden. Waarschijnlijk is dat de reden dat Dini toen bij haar ouders terugkeerde.
Toen in Limburg in 1942 de deportaties begonnen, hoefde Max zich vanwege zijn leeftijd niet te melden voor de ‘werkverruiming’. Echter een half jaar later werd hun huis door de Duitsers gevorderd. Op 10 februari 1943 werd het gezin ingeschreven bij de familie Rutten-Hertz op Limbrichterweg 14 (Huidige Stationsdwarsstraat.) Daar bleven ze niet lang, want begin april 1943 kregen ze opdracht zich in Kamp Vught te melden.
Het gezin Wolff-Serphos schijnt op 7 april 1943 in onderduik te zijn gegaan, en wel bij de Oirsbeekse gemeentesecretaris Gerard Fleischeuer. De familie Fleischeuer hield tien joden in hun grote huis verstopt, maar ze werden uiteindelijk verraden en op 16 november 1943 samen met hun gastheer opgepakt.
De Geleense tiener Rie op den Camp schreef op 18 november in zijn dagboek: “Bij een inval op de boerderij van de gemeentesecretaris te Oirsbeek, de heer Fleischeuer, heeft de Duitse politie 10 ondergedoken joden ontdekt. De heer Fleischeuer en alle ondergedoken joden zijn gearresteerd en weggevoerd met onbekende bestemming. (...) Bij de inval stond de boerderij plotseling van alle kanten in het licht van de schijnwerpers, zodat niemand kon ontsnappen. Gelaarsde SS-mannen met geweren in de aanslag bestormden het huis. Men zegt dat de joden toen juist aan tafel zaten. (...) Onder de joden bevonden zich drie personen uit Sittard: moeder en kind Hertzdahl en de heer Wolf. Deze laatste lag ziek in bed en is later apart opgehaald.”
De jonge schrijver was verkeerd geïnformeerd, want de drie personen uit Sittard waren Max, Line en Dini Wolff; er was geen Hertzdahl bij. Geen van de onderduikers heeft overleefd.
Gerard Fleischeuer overleed op 29 maart 1945 in Dachau; in 1965 werd zijn graf ontdekt en werd hij herbegraven in Maastricht; bij Yad Vashem in Israël werden vijf bomen voor hem geplant.
Line's zus Heintje en schoonzus Rebecca waren ook ondergedoken en hebben de oorlog overleefd. Heintje overleed in 1954 te Enschede. Rebecca werd in 1968 op haar zeventigste verjaardag uitvoerig gehuldigd voor haar na-oorlogse werk voor de Stichting Bejaardentehuizen van de joodse gemeenschap. Zij overleed in 1987.
Link
Literatuur
"De Tweede Wereldoorlog in en rond Geleen - Dagboek van een Geleense jongen", door Rie Op den Camp, Uitg. 2003; ISBN 90-9017541-5
Motief vervolging
joodse afkomst